All Is Vanity (Ecclesiastes 1:1-11)

69 Custom

Vocabulary

Word Meaning
הַ l'article défini
וְ et
לְ à
שֵׁם nom
הוּא il
היה être, devenir
הלךְ aller, marcher
הֶבֶל souffle, vanité; Abel
כֹּל chaque
אֶל vers
שֶׁמֶשׁ soleil
לֹא pas
דָּבָר mot, acte, chose
מָה quoi
סבב tourner, entourer
אַיִן il n'y a pas; non-existence
קֹהֶלֶת orateur à l'assemblée
בְּ dans
אמר dire
תַּחַת sous
דּוֹר génération
בוא apporter, faire venir
עוֹלָם éternité; monde
זרח se lever, s'allumer
מָקוֹם lieu
רוּחַ esprit, vent
שׁוב retourner; refaire
נַחֲלָה possession, héritage
יָם la mer
הֵם ils
ראה voir
מִן de, depuis
עשׂה faire
חֹדֶשׁ mois, nouvelle lune
זִכָּרוֹן souvenir, mémoire
אַחֲרוֹן dernier, futur
בֵּן fils
דָּוִד David
מֶלֶךְ roi
יְרוּשָׁלִַם Jérusalem
יִתְרוֹן profit, avantage
אָדָם homme
עָמָל peine, labeur; Amal
עמל travail, labeur
אֶרֶץ la terre
עמד se tenir
שׁאף haleter, souffler
דָּרוֹם sud; vent du sud
צָפוֹן nord; vent du nord
עַל sur, au-dessus; contre
סָבִיב entourant, autour
מַלְאָךְ messager, ange
יָגֵעַ fatigué, ennuyeux
יכל pouvoir
אִישׁ homme
דבר parler
שׁבע jurer
עַיִן source; œil; regard
מלא remplir
אֹזֶן oreille
שׁמע entendre, écouter
יִשְׂרָאֵל Israël
זֶה ce (m.)
כְּבָר déjà, il y a longtemps

Biblical text

1:1דִּבְרֵי֙ קֹהֶ֣לֶת בֶּן־דָּוִ֔ד מֶ֖לֶךְ בִּירוּשָׁלִָֽם׃2הֲבֵ֤ל הֲבָלִים֙ אָמַ֣ר קֹהֶ֔לֶת הֲבֵ֥ל הֲבָלִ֖ים הַכֹּ֥ל הָֽבֶל׃3מַה־יִּתְר֖וֹן לָֽאָדָ֑ם בְּכָל־עֲמָל֔וֹ שֶֽׁיַּעֲמֹ֖ל תַּ֥חַת הַשָּֽׁמֶשׁ׃4דּ֤וֹר הֹלֵךְ֙ וְד֣וֹר בָּ֔א וְהָאָ֖רֶץ לְעוֹלָ֥ם עֹמָֽדֶת׃5וְזָרַ֥ח הַשֶּׁ֖מֶשׁ וּבָ֣א הַשָּׁ֑מֶשׁ וְאֶ֨ל־מְקוֹמ֔וֹ שׁוֹאֵ֛ף זוֹרֵ֥חַֽ ה֖וּא שָֽׁם׃6הוֹלֵךְ֙ אֶל־דָּר֔וֹם וְסוֹבֵ֖ב אֶל־צָפ֑וֹן סוֹבֵ֤ב ׀ סֹבֵב֙ הוֹלֵ֣ךְ הָר֔וּחַ וְעַל־סְבִיבֹתָ֖יו שָׁ֥ב הָרֽוּחַ׃7כָּל־הַנְּחָלִים֙ הֹלְכִ֣ים אֶל־הַיָּ֔ם וְהַיָּ֖ם אֵינֶ֣נּוּ מָלֵ֑א אֶל־מְק֗וֹם שֶׁ֤הַנְּחָלִים֙ הֹֽלְכִ֔ים שָׁ֛ם הֵ֥ם שָׁבִ֖ים לָלָֽכֶת׃8כָּל־הַדְּבָרִ֣ים יְגֵעִ֔ים לֹא־יוּכַ֥ל אִ֖ישׁ לְדַבֵּ֑ר לֹא־תִשְׂבַּ֥ע עַ֙יִן֙ לִרְא֔וֹת וְלֹא־תִמָּלֵ֥א אֹ֖זֶן מִשְּׁמֹֽעַ׃9מַה־שֶּֽׁהָיָה֙ ה֣וּא שֶׁיִּהְיֶ֔ה וּמַה־שֶׁנַּֽעֲשָׂ֔ה ה֖וּא שֶׁיֵּעָשֶׂ֑ה וְאֵ֥ין כָּל־חָדָ֖שׁ תַּ֥חַת הַשָּֽׁמֶשׁ׃10יֵ֥שׁ דָּבָ֛ר שֶׁיֹּאמַ֥ר רְאֵה־זֶ֖ה חָדָ֣שׁ ה֑וּא כְּבָר֙ הָיָ֣ה לְעֹֽלָמִ֔ים אֲשֶׁ֥ר הָיָ֖ה מִלְּפָנֵֽנוּ׃11אֵ֥ין זִכְר֖וֹן לָרִאשֹׁנִ֑ים וְגַ֨ם לָאַחֲרֹנִ֜ים שֶׁיִּהְי֗וּ לֹֽא־יִהְיֶ֤ה לָהֶם֙ זִכָּר֔וֹן עִ֥ם שֶׁיִּהְי֖וּ לָאַחֲרֹנָֽה׃ פ